مطالب

 ارزهای زیر مجموعه اتریوم: معرفی بهترین توکن‌های ERC-20 و لایه 2

اتریوم، به عنوان دومین بلاکچین بزرگ دنیا پس از بیت کوین، نه تنها یک پلتفرم برای انتقال ارزش، بلکه به عنوان یک اکوسیستم گسترده برای توسعه برنامه‌های غیرمتمرکز (DApps) و قراردادهای هوشمند نیز شناخته می‌شود. این بلاکچین با قابلیت‌های منحصر به فرد خود، بستری برای ایجاد توکن‌ها و پروژه‌های متنوع فراهم کرد. روز به روز به آمار این پروژه‌های متنوع اضافه می‌شود و سوال کاربران شاید این باشد که ارزهای زیر مجموعه اتریوم چه هستند و چرا این‌قدر اهمیت دارند؟

این ارزها، که شامل توکن‌های ERC-20 و پروژه‌های لایه ۲ می‌شوند، نقش بسزایی در گسترش و رشد کاربردهای اتریوم ایفا می‌کنند. در این مقاله از سایت ارزیکال سعی می‌کنیم به ارائه تعریف دقیقی از این ارزها، بررسی انواع آن‌ها و معرفی بهترین پروژه‌های مرتبط با آن بپردازیم. تا انتها با ما همراه باشید.

آشنایی با ارزهای زیر مجموعه اتریوم: ERC-20 و لایه ۲

ارزهای زیر مجموعه اتریوم، به زبان ساده، همان دارایی‌های دیجیتالی هستند که روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند. این ارزها با هدف استفاده از قابلیت‌های این بلاکچین ایجاد می‌شوند. ارزهای زیر مجموعه اتریوم به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: توکن‌های ERC-20 و پروژه‌های لایه ۲. برای اینکه در ادامه مقاله همراه ما باشید باید با تفاوت‌های این دو آشنا باشید.

توکن‌های ERC-20، مثل سکه‌های کوچکی هستند که بر بستر شبکه اتریوم ساخته می‌شوند و هر کدام کاربرد خاص خودشان را دارند. مثلاً بعضی‌ها برای خرید و فروش استفاده می‌شوند، بعضی‌ها برای رای‌گیری در پروژه‌های غیرمتمرکز به کار می‌روند، و تعدادی هم ارزش ثابتی دارند که به آن‌ها استیبل کوین می‌گویند. این توکن‌ها بر بستر بلاکچین اتریوم (لایه ۱) فعالیت می‌کنند و از امنیت و قابلیت‌های این شبکه بهره‌مند هستند.

پروژه‌های لایه ۲، کمی متفاوت‌تر هستند. این پروژه‌ها مثل یک راه‌حل جانبی عمل می‌کنند تا مشکلات اصلی اتریوم، مثل سرعت پایین تراکنش‌ها و هزینه‌های بالا را حل کنند. لایه ۲ یک لایه اضافی روی بلاکچین اصلی است که کار پردازش تراکنش‌های ارزهای زیر مجموعه اتریوم را خارج از شبکه اصلی انجام می‌دهد، اما در نهایت نتایج آن‌ها را به بلاکچین اصلی برمی‌گرداند. این کار ضمن اینکه باعث می‌شود تراکنش‌ها سریع‌تر و ارزان‌تر انجام شوند، امنیت شبکه اصلی اتریوم را هم تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.

به طور خلاصه باید اشاره کنیم که تفاوت کلیدی بین توکن‌های ERC 20 و پروژه‌های لایه ۲ این است که توکن‌ها ERC-20 دارایی‌هایی هستند که روی خود بلاکچین اتریوم ساخته می‌شوند، اما لایه ۲ یک راه‌حل فنی برای بهبود عملکرد بلاکچین این ارز دیجیتال است.

ارزهای زیر مجموعه اتریوم نقش مهمی در رشد و گسترش اکوسیستم اتریوم ایفا می‌کنند. در ادامه هر کدام از این دارایی‌هایی را به صورت کامل بررسی می‌کنیم.

توکن‌های ERC-20: شریان اصلی اکوسیستم اتریوم

ارزهای زیر مجموعه اتریوم ERC 20

توکن‌های ERC-20 مثل خون در رگ‌های اکوسیستم اتریوم هستند. این توکن‌ها آنقدر اهمیت دارند که بدون آن‌ها، خیلی از پروژه‌ها و برنامه‌های غیرمتمرکز اصلاً نمی‌توانستند کار کنند. اما استاندارد ERC-20 دقیقاً چیست؟

استاندارد ERC-20 یک سری قوانین و دستورالعمل‌های فنی است که توکن‌های روی بلاکچین اتریوم باید از آن پیروی کنند. این استاندارد باعث می‌شود همه توکن‌های زیر مجموعه اتریوم به یک شکل کار کنند و با هم سازگار باشند. مثلاً اگر یک توکن ERC-20 بسازید، مطمئن هستید که این توکن می‌تواند با کیف پول‌ها، صرافی‌ها و سایر برنامه‌هایی که از ERC-20 پشتیبانی می‌کنند، به راحتی کار کند.

مزایای استاندارد ERC-20

  • سهولت ایجاد توکن: ساختن یک توکن ERC-20 آنقدر ساده است که حتی اگر برنامه‌نویس حرفه‌ای هم نباشید، می‌توانید با کمی آموزش، توکن خودتان را راه‌اندازی کنید. این باعث شده خیلی از پروژه‌های لایه 2 اتریوم به راحتی وارد دنیای ارزهای دیجیتال شوند.
  • سازگاری با کیف پول‌ها و صرافی‌ها: از آنجا که همه توکن‌های ERC-20 از یک استاندارد پیروی می‌کنند، می‌توانید آن‌ها را در هر کیف پول یا صرافی که از اتریوم پشتیبانی می‌کند، ذخیره و معامله کنید. این یعنی نگرانی بابت پشتیبانی ندارید.
  • امنیت: توکن‌های ERC-20 از امنیت بالای شبکه اتریوم بهره می‌برند. این یعنی احتمال هک یا دستکاری در آن‌ها بسیار کم است، مگر اینکه برنامه‌نویسان در کدنویسی اشتباه کرده باشند!

به همین دلایل، توکن‌های ERC-20 نه تنها محبوب‌ترین نوع توکن در دنیای ارزهای دیجیتال هستند، بلکه نقش اصلی را در رشد و گسترش اکوسیستم اتریوم بازی می‌کنند و حقیقتاً قلب تپنده این اکوسیستم به شمار می‌روند! در ادامه انواع توکن‌های ERC-20 را بررسی خواهیم کرد.

انواع توکن‌های ERC-20

توکن‌های ERC-20 انواع مختلفی دارند و هر کدام کاربردها و نقش خاص خودشان را در اکوسیستم اتریوم ایفا می‌کنند. این تنوع باعث شده که اتریوم به یک پلتفرم همه‌کاره و انعطاف‌پذیر تبدیل شود. در این بخش می‌خواهیم به مهم‌ترین انواع این توکن‌ها اشاره کنیم و ببینیم هر کدام چه ویژگی‌هایی دارند و چگونه استفاده می‌شوند.

توکن‌های کاربردی

توکن‌های کاربردی (Utility Token)، همان‌طور که از نامشان پیداست، برای دسترسی به خدمات یا محصولات خاصی در یک پلتفرم استفاده می‌شوند. مثلاً اگر بخواهید از یک سرویس خاص روی اتریوم استفاده کنید، ممکن است نیاز داشته باشید به سراغ این توکن‌ها بروید. 

این توکن‌ها مثل بلیط ورود به یک سرویس هستند. برای مثال، چین لینک (Chainlink) (ارز LINK) یک توکن کاربردی است که برای دسترسی به داده‌های خارجی در قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود. یا Basic Attention Token (ارز BAT) که در مرورگر Brave برای پاداش دادن به کاربران و سرویس‌های تبلیغاتی کاربرد دارد.

توکن‌های حاکمیتی

توکن‌های حاکمیتی (Governance Token) به دارندگان حق رای در تصمیم‌گیری‌های مربوط به یک پروژه را می‌دهند. این توکن‌ها معمولاً در پروژه‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شوند و به کاربران اجازه می‌دهند در مورد تغییرات آینده پروژه نظر بدهند. 

مثلاً ارز MKR یک توکن حاکمیتی است که در پروژه MakerDAO برای رای‌گیری در مورد تغییرات استفاده می‌شود. یا ارز COMP که به خریدرانش حق رای در مورد آینده پروژه Compound را می‌دهد از این دسته توکن‌ها هستند.

استیبل کوین‌ها

استیبل کوین‌ها (Stablecoin) توکن‌هایی هستند که ارزش ثابتی دارند و معمولاً به یک دارایی مثل دلار آمریکا وابسته هستند. هدف اصلی این توکن‌ها کاهش نوسانات قیمتی و ایجاد یک ذخیره ارزش قابل اعتماد در دنیای ارزهای دیجیتال است. مثلاً تتر (USDT) و یو اس دی سی (USDC) دو استیبل کوین معروف هستند که ارزششان به دلار آمریکا وابسته است. 

DAI هم یک استیبل‌کوین غیرمتمرکز است که ارزشش را از طریق وثیقه‌گذاری دارایی‌های دیجیتال مثل بیت کوین و اتریوم حفظ می‌کند. این توکن از استیبل کوین‌های مشهور با استاندارد ERC-20 به شمار می‌روند.

توکن‌های غیرقابل تعویض

توکن‌های غیر قابل تعویض یا NFTها، توکن‌هایی منحصر به فرد هستند و نمی‌توان آن‌ها را به بخش‌های کوچک‌تر تقسیم و مبادله کرد. این توکن‌ها معمولاً برای آیتم‌های خاص مثل آثار هنر دیجیتال، آیتم‌های کلکسیونی یا حتی املاک مجازی استفاده می‌شوند. 

مثلاً CryptoPunks یکی از اولین و معروف‌ترین مجموعه‌های NFT است که شامل هزاران کاراکتر منحصر به فرد می‌شود. یا کالکشن Bored Ape Yacht Club که یک مجموعه NFT مشهور دیگر است. بعضی از این میمون‌های دیجیتالی کسل قیمت‌های بسیار بالایی دارند و به رونق شبکه اتریوم در سال‌های اخیر کمک زیادی کردند.

سایر انواع توکن‌های ERC-20

علاوه بر موارد بالا، توکن‌های دیگری هم هستند که کاربردهای خاص خودشان را دارند. مثلاً توکن‌های اوراق بهادار نماینده سهام یا دارایی‌های واقعی هستند و مثل اوراق بهادار عمل می‌کنند. یا توکن‌های Wrapped که نماینده دارایی‌های دیگر هستند و روی شبکه اتریوم استفاده می‌شوند. 

مثلاً Wrapped Bitcoin (با نماد WBTC) یک توکن نماینده بیت کوین روی شبکه اتریوم است و به کاربران اجازه می‌دهد از بیت کوین در برنامه‌های غیرمتمرکز اتریوم استفاده کنند.

این تنوع توکن‌هاست که اتریوم را به یک پلتفرم قدرتمند و جذاب تبدیل می‌کند. هر کدام از این توکن‌ها نقش خاص خودشان را در اکوسیستم اتریوم ایفا کرده و به رشد و گسترش آن کمک می‌کنند.

معرفی چند نمونه از بهترین و معتبرترین توکن‌های ERC-20

بهترین توکن‌های ERC 20

شبکه اتریوم، توکن‌های ERC-20 زیادی دارد که هر کدام کاربردها و ویژگی‌های خاص خودشان را دارند. در این بخش می‌خواهیم چندتا از بهترین و معتبرترین این توکن‌ها را به شما معرفی کنیم و ببینیم هر کدام چه مزایا و معایبی دارند.

لیدو (LDO)

لیدو یکی از معتبرترین و بزرگ‌ترین پروژه‌های استیکینگ اتریوم است که به کاربران اجازه می‌دهد اتریوم خود را استیک یا سهام گذاری کنند و در عوض این کار سود سالانه دریافت کنند. توکن LDO برای حاکمیت در پروژه لیدو مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مزایای لیدو:

  • راه ساده و امن برای استیک کردن اتریوم
  • نیازی به دانش فنی بالا ندارد
  • امکان مشارکت در حاکمیت پروژه

معایب پروژه LDO: 

  •  برای رسیدن به سود قابل توجه باید مدت زمان زیادی صبر کنید 
  •  منبع باز بودن لیدو آن را مستعد حملات سایبری و امنیتی می‌کند   

آوه (AAVE)

آوه سیستم وام ‌دهی غیرمتمرکز است که به افراد این شانس را می‌دهد دارایی‌های دیجیتال خود را وام دهند یا به صورت ارز دیجیتال وام بگیرند. توکن AAVE برای حاکمیت در پروژه آوه استفاده می‌شود.

مزایای پروتکل آوه: 

  • امنیت بالا و پاداش‌های متعدد
  • نرخ سود جذاب برای وام دهندگان
  • استفاده از مود ایزولاسیون برای وام گرفتن استیبل کوین‌ها

معایب AAVE: 

  • نرخ سود بالا برای وام گرفتن در زمان‌های شلوغی شبکه
  • پیچیدگی نسبتاً بالا برای تازه کارها

میکر (MKR)

میکر یکی دیگر از ارزهای زیر مجموعه اتریوم و توکن حاکمیتی پروژه MakerDAO است به دارندگان خودش امکان شرکت در تصمیم‌گیری‌های مربوط به استیبل کوین DAI می‌دهد.

مزایای توکن میکر: 

  • پروژه معتبر و با سابقه در دنیای دیفای
  • نقش کلیدی در ایجاد استیبل کوین غیرمتمرکز DAI
  • امکان مشارکت در حاکمیت پروژه و تولید وثیقه استیبل کوین DAI با انواع توکن‌های اتریومی

معایب Maker: 

  • نوسانات بالای قیمت توکن MKR
  • وجود گزینه‌های بهتر برای وام گرفتن در پلتفرم‌های دیگر مانند آوه
      

چین لینک (LINK)

چین لینک یک اوراکل غیر متمرکز است که داده‌های خارجی را به قراردادهای هوشمند اتریوم متصل می‌کند. توکن LINK برای پرداخت هزینه‌های خدمات چین لینک استفاده می‌شود.

مزایای چین لینک: 

  • اهمیت بالا و کاربردهای متعدد در حوزه اوراکل‌ها
  • امکان تعامل قراردادهای هوشمند با داده‌های خارجی
  • پشتیبانی از پروژه‌های بزرگ و معتبر

معایب Chain Link: 

  • رقابت بالا در حوزه اوراکل‌ها و ورود پلتفرم‌هایی مانند باند پروتکل (Band Protocol)، دی‌او‌اس نتورک (DOS Network)، تلوری (Tellor) کار چین لینک را دشوار می‌کند.

یونی سواپ (UNI)

یونی سواپ هم که معرف حضورتان هست و صرافی غیرمتمرکزی است که به افراد کمک می‌کند بدون نیاز به واسطه، ارزهای دیجیتال را به صورت غیر متمرکز معامله کنند. توکن UNI نیز از ارزهای زیر مجموعه اتریوم و از دسته توکن‌های حاکمیتی است.

مزایای توکن یونی سواپ: 

  • حق رای در یکی از محبوب‌ترین و پرکاربردترین صرافی‌های غیرمتمرکز
  • دسترسی به سرویس استیکینگ و معامله NFT در یونی سواپ
  • ارزش سرمایه گذاری بالا و روند پیشرفت مثبت

معایب UNI: 

  • کارمزد تراکنش‌های این ارز در زمان شلوغی شبکه بالا است
      

پروژه‌های لایه ۲ اتریوم؛ راهکاری برای مقیاس‌پذیری

پروژه‌های لایه 2 ارزهای زیر مجموعه اتریوم

اشاره کردیم که اتریوم یکی از بزرگ‌ترین و محبوب‌ترین بلاکچین‌های دنیاست، اما یک مشکل بزرگ دارد و آن مسئله مقیاس‌پذیری است. حالا مقیاس پذیری یعنی چه؟ یعنی وقتی تعداد کاربران و تراکنش‌ها زیاد می‌شود، شبکه اتریوم کند شده و تراکنش‌های آن برای کاربران گران تمام می‌شود.

تراکنش‌ها ممکن است ساعتی طول بکشند تا تایید شوند و کارمزدها هم گاهی آنقدر بالا می‌رود که انجام یک تراکنش ساده هم به صرفه نیست. این مشکل باعث شده که خیلی از کاربران و توسعه‌دهندگان به دنبال راه‌حل‌هایی برای حل این مشکل بزرگ بگردند. یکی از این راه حل‌ها ایجاد بستری برای تولید ارزهای زیر مجموعه اتریوم است.
  

اینجاست که پروژه‌های لایه ۲ به کمک می‌آیند. لایه ۲ مثل یک راه‌حل جانبی عمل می‌کند که بخشی از پردازش‌ها را از شبکه اصلی اتریوم (لایه ۱) خارج کرده و به جای دیگری منتقل می‌کند. این کار باعث می‌شود تراکنش‌ها سریع‌تر و ارزان‌تر انجام شوند.

چطوری این کار را می‌کنند؟ خب باید بگوییم که لایه ۲ مثل یک اتاق کناری در یک خانه اصلی، تراکنش‌ها را خارج از زنجیره اصلی پردازش می‌کند و فقط نتایج نهایی را به شبکه اصلی اتریوم برمی‌گرداند. این یعنی شبکه اصلی کمتر شلوغ می‌شود و تراکنش‌ها با سرعت بیشتری انجام می‌شوند. مثلاً اگر بخواهید یک بازی غیرمتمرکز بازی کنید یا چند تراکنش کوچک انجام داشته باشید، لایه ۲ این کار را برای شما راحت‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر می‌کند.

انواع راهکارهای لایه ۲

راهکارهای لایه ۲ اتریوم انواع مختلفی دارند و هر کدام با روش خاص خودشان سعی می‌کنند مشکل مقیاس‌پذیری اتریوم را حل کنند. در این بخش به برخی از مهم‌ترین راهکارهای لایه ۲ اشاره خواهیم کرد.

Optimistic Rollups

روش Optimistic Rollups یکی از محبوب‌ترین راهکارهای لایه ۲ است. این روش بر این ایده استوار است که همه تراکنش‌ها درست هستند، مگر اینکه خلاف آن ثابت شود. یعنی تراکنش‌ها ابتدا به سرعت پردازش می‌شوند و بعداً اگر کسی مشکلی داشت، می‌تواند با جست و جوی بیشتر تراکنش را پیگیری کند.

از مهم‌ترین راهکارهای این مدلی می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

  • آپتیمیزم (Optimism): این پروژه یکی از پیشگامان مدل Optimistic Rollups است که با شعار «سادگی و سازگاری» فعالیت خود را آغاز کرد. این پروژه به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا قراردادهای هوشمند اتریوم را با کمترین تغییرات روی لایه ۲ اجرا کند. آپتیمیزم با کاهش چشمگیر کارمزدها و افزایش سرعت تراکنش‌ها، محبوبیت زیادی در بین کاربران و توسعه‌دهندگان پیدا کرد تا به یکی از برترین ارزهای زیر مجموعه اتریوم تبدیل شود.
  • آربیتروم (Arbitrum): آربیتروم رقیبی جدی برای آپتیمیزم است که تمرکز اصلی خود را روی سازگاری کامل با اتریوم قرار داد. این پروژه به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا بدون نیاز به تغییر کد، برنامه‌های خود را از اتریوم به آربیتروم منتقل کنند.

zk-Rollups

راهکار zk-Rollups از یک فناوری به نام «اثبات دانش صفر» (Zero-Knowledge Proof) استفاده می‌کند تا تراکنش‌ها را به صورت خصوصی و ایمن پردازش کند. در این روش تراکنش‌ها در دسته‌های بزرگ جمع‌آوری و فقط یک اثبات کوچک به شبکه اصلی ارسال می‌شود.

مثال‌هایی از این مدل راهکار:

  • پروژه zkSync :zkSync یک پروژه مبتنی بر zk-Rollups است که تمرکزش روی سرعت و حریم خصوصی” قرار دارد. zkSync همچنین از توکن‌های ERC-20 و NFT نیز پشتیبانی می‌کند و برای کاربرانی که به دنبال تراکنش‌های سریع و کم‌هزینه هستند، یک گزینه عالی است.
  • پروژه StarkNet: از دیگر ارزهای موفق زیر مجموعه اتریوم باید به StarkNet اشاره کنیم. استارک نت پروژه‌ای پیشرفته است که برای برنامه‌های پیچیده DApp طراحی شد. این پروژه از فناوری ZK-Rollups استفاده می‌کند و قابلیت‌هایی مثل «قراردادهای هوشمند عمومی» را در اختیار کاربرانش قرار می‌دهد. StarkNet برای توسعه‌دهندگان فرصتی ایجاد می‌کند تا برنامه‌های خود را با امنیت بالا و هزینه کم اجرا کنند

Plasma

پلاسما یک راهکار لایه ۲ است که زنجیره‌های جانبی (Side Chains) ایجاد می‌کند تا تراکنش‌ها را خارج از شبکه اصلی پردازش کند. این زنجیره‌ها به شبکه اصلی متصل هستند اما کارهای ثبت تراکنش‌ها را به صورت مستقل انجام می‌دهند.

از مهم‌ترین پروژه‌هایی که از این راهکار استفاده می‌کنند می‌توان به OMG Network اشاره کرد. OMG Network یکی از قدیمی‌ترین پروژه‌های لایه ۲ و از جذاب‌ترین توکن‌های اتریوم است که از فناوری Plasma کمک می‌گیرد. این پروژه تلاش زیادی برای ارتقای سرعت و مقیاس‌پذیری خود انجام داد تا برای تراکنش‌های مالی مانند پرداخت‌ها و انتقال دارایی‌ها کارایی مناسبی پیدا کند.

State Channels

راه حل State Channels هم یک راهکار جدید برای لایه ۲ اتریوم است که به کاربران اجازه می‌دهد تراکنش‌ها را به صورت مستقیم اما خارج از شبکه اصلی انجام دهند. این روش برای تراکنش‌های مکرر و کوچک بسیار مناسب است.

پروژه Raiden Network یک پروژه معروف است که از State Channels استفاده می‌کند. این پروژه عملکردی شبیه به شبکه لایتنینگ بیت کوین دارد و به کاربران اجازه می‌دهد تا تراکنش‌های خود را به صورت آفلاین و با سرعت بسیار بالا انجام دهند. Raiden Network برای برنامه‌هایی که نیاز به تراکنش‌های مکرر دارند، مانند بازی‌های بلا‌کچینی، یکی از بهترین گزینه‌ها است.

Validium

راهکار Validium ترکیبی از zk-Rollups و State Channels است. این روش از اثبات دانش صفر استفاده می‌کند اما داده‌ها را خارج از زنجیره اصلی نگه می‌دارد. این کار باعث می‌شود تراکنش‌ها بسیار سریع و ارزان انجام شوند.

پروژه StarkWare یک پروژه پیشرفته است که از ترکیب این دو راهکار نهایت بهره را برده. این پروژه به علت توجه ویژه‌ای که به سرعت و امنیت بالا دارد برای برنامه‌هایی که نیاز به پردازش تعداد زیادی تراکنش با امنیت بالا دارند، مانند پروژه‌های دیفای بسیار مناسب است و می‌تواند جایگاه ویژه‌ای بین ارزهای زیر مجموعه اتریوم پیدا کند.

مزایا و معایب استفاده از ارزهای زیر مجموعه اتریوم

مزایای توکنهای اتریوم

طی مقاله با معرفی و بررسی ارزهای زیر مجموعه اتریوم، متوجه شدیم که این ارزها، از توکن‌های ERC-20 گرفته تا پروژه‌های لایه ۲، نقش مهمی در دنیای کریپتو ایفا می‌کنند. در این پروژه‌ها فرصت‌های زیادی برای سرمایه‌گذاری، نوآوری و مشارکت در اکوسیستم اتریوم ایجاد شده است. 

اما مثل هر چیز دیگری، استفاده از این ارزها هم مزایا و معایب خودش را دارد. در این بخش می‌خواهیم نگاهی به این مزایا و معایب بیندازیم.

مزایای ارزهای زیر مجموعه اتریوم

ارزهای زیر مجموعه اتریوم دارای مزیت‌های فراوانی هستند که هم کارشناسان و هم کاربران علاقه‌مند به دنیای کریپتو را ترغیب به استفاده بیشتر از آن‌ها می‌کنند. در این بخش مهم‌ترین مزیت‌های آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

تنوع بسیار زیاد پروژه‌ها

یکی از بزرگ‌ترین مزایای ارزهای زیر مجموعه اتریوم، تنوع فوق‌العاده آن‌ها است. از توکن‌های کاربردی و حاکمیتی گرفته تا استیبل‌کوین‌ها و NFTها، هر کسی می‌تواند پروژه‌ای را پیدا کند که با نیازها و علایقش هماهنگ باشد. این تنوع باعث شد تا اکوسیستم اتریوم همیشه پرجنب‌وجوش و جذاب باقی بماند.

نوآوری و خلاقیت

اتریوم بستری برای نوآوری‌های بی‌پایان بوده و هست. خیلی از پروژه‌های لایه ۲ و توکن‌های ERC-20 با ایده‌های جدید و خلاقانه وارد فضای کریپتو شدند و سعی دارند مشکلات دنیای واقعی را حل کنند. این نوآوری‌ها نه تنها به رشد اتریوم کمک می‌کنند، بلکه فرصت‌های جدیدی برای سرمایه‌گذاری و مشارکت کاربران ایجاد خواهند کرد.

پتانسیل رشد بالا

بسیاری از ارزهای زیر مجموعه اتریوم، به خصوص پروژه‌های لایه ۲ و توکن‌های جدید، پتانسیل رشد بالایی دارند. اگر بتوانید پروژه‌های آینده‌دار را در زمان مناسب شناسایی کنید، می‌توانید سود خوبی از آن‌ها کسب کنید. البته این کار نیاز به تحقیق و تحلیل مناسب هم دارد.

بهره‌مندی از امنیت شبکه اتریوم

ارزهای زیر مجموعه اتریوم از امنیت بالای شبکه اتریوم بهره می‌برند. این یعنی احتمال هک یا دستکاری در این پروژه‌ها بسیار کم است، مگر اینکه خود پروژه مشکلات امنیتی داشته باشد. این امنیت بالا باعث شد که خیلی از کاربران و سرمایه‌گذاران با خیال راحت از این ارزها استفاده کنند

معایب ارزهای زیر مجموعه اتریوم

در کنار مزایای متعددی که به آن‌ها اشاره کردیم، برخی نگرانی‌ها و چالش‌هایی هم در خصوص ارزهای زیر مجموعه اتریوم وجود دارد که می‌توانیم آن‌ها را در بخش معایب این رمز ارزها بررسی کنیم.

وابستگی به شبکه اتریوم

یکی از بزرگ‌ترین معایب ارزهای زیر مجموعه اتریوم، وابستگی آن‌ها به شبکه اصلی اتریوم است. زمانی که شبکه شلوغ شود، کارمزد شبکه اتریوم به شدت افزایش پیدا می‌کند و تراکنش‌ها به کندی پردازش خواهند شد. این مشکل می‌تواند استفاده از این ارزها را سخت و گران کند.

ریسک کلاهبرداری

متاسفانه، دنیای ارزهای دیجیتال پر از پروژه‌های تقلبی و کلاهبرداری شده است. خیلی از پروژه‌های جدید و ناشناخته ممکن است فقط برای پول درآوردن راه‌اندازی شده و بعد از مدتی ناپدید شوند. بنابراین، همیشه باید قبل از سرمایه‌گذاری، تحقیقات کامل انجام دهید.

رقابت شدید

رقابت در بازار ارزهای زیر مجموعه اتریوم بسیار شدید است. هر روز پروژه‌های جدیدی وارد بازار می‌شوند و سعی می‌کنند توجه کاربران را به خود جلب کنند. این رقابت ممکن است باعث شود که بعضی پروژه‌ها شکست بخورند یا به حاشیه کشیده شوند. بنابراین، انتخاب پروژه‌های آینده‌دار کار آسانی نیست.

آینده ارزهای زیر مجموعه اتریوم

 

آینده ارزهای زیر مجموعه اتریوم

با خواندن این مقاله متوجه شدید که اتریوم، به عنوان یکی از پلتفرم‌های پیشرو در حوزه بلاکچین، میزبان بسیاری از توکن‌های ERC-20 و پروژه‌های لایه ۲ است که هر یک با نوآوری‌های فنی و قابلیت‌های منحصر به فرد خود شناخته می‌شوند. پژوهشگران و کارشناسان کریپتو نظرات مثبتی در خصوص آینده ارزهای زیر مجموعه اتریوم دارند.

به عنوان مثال، ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin)، خالق اتریوم، درباره اهمیت پروژه‌های لایه ۲ گفت که این پروژه‌ها می‌توانند مشکلات مقیاس پذیری اتریوم را حل کنند و باعث افزایش کارایی و کاهش هزینه‌ها شوند. 

او همچنین اشاره کرد که توکن‌های ERC-20 به دلیل قابلیت انعطاف‌پذیری و انطباق‌پذیری خود، در حال تبدیل شدن به یکی از اصلی‌ترین ابزارهای مالی در دنیای دیجیتال هستند. برخی از کارشناسان نیز معتقدند که پروژه‌های لایه ۲ مثل آپتیمیزم، به دلیل توانمندی‌های فنی بالا و جامعه‌ فعال و پویا، دارای پتانسیل زیادی برای رشد هستند.

همچنین، رائول پال (Raoul Pal)، مدیرعامل شرکت Real Vision Group، ضمن اشاره به اهمیت پروژه‌های لایه ۲ و توکن‌های ERC-20 بیان کرد که این ارزها می‌توانند بازارهای جدیدی را ایجاد و به توسعه اقتصاد با محوریت بلاکچین کمک کنند.

با این توصیفات، آینده‌ ارزهای زیر مجموعه اتریوم به دلیل توانمندی‌های فنی، جامعه‌ فعال و قابلیت تعامل با سیستم‌های خارجی، بسیار امیدوارکننده به نظر می‌رسد. البته برای سرمایه گذاری باید شرایط هر کدام از پروژه‌ها را به صورت مجزا و با تحلیل دقیق بررسی کنید. دقت کنید که این مقاله یک پیشنهاد سرمایه گذاری نیست و اگر قصد ورود به بازار را دارید با مدیریت سرمایه و البته مسئولیت شخصی اقدام کنید.

نتیجه گیری

در این مقاله به بررسی جامع ارزهای زیر مجموعه اتریوم پرداختیم و دیدیم که این ارزها، از توکن‌های ERC-20 تا پروژه‌های لایه ۲، چقدر در رشد و توسعه اکوسیستم اتریوم نقش مهمی دارند. 

توکن‌های ERC-20 با تنوع فوق‌العاده‌شان، از توکن‌های کاربردی و حاکمیتی گرفته تا استیبل‌کوین‌ها و NFTها، فرصت‌های بی‌شماری برای سرمایه‌گذاری و نوآوری ایجاد کردند.

از آن طرف هم، پروژه‌های لایه ۲ با ارائه راه‌حل‌هایی برای مقیاس‌پذیری و کاهش هزینه‌ها، تجربه کاربری بهتری در اختیار کاربران اتریوم قرار دادند. شناخت و درک انواع مختلف این ارزها برای سرمایه‌گذاران و علاقه‌مندان به دنیای ارزهای دیجیتال بسیار مهم است.

ارزهای زیر مجموعه اتریوم آمده‌اند تا تحولات بزرگی در دنیای کریپتو ایجاد کنند. با شناخت درست این ارزها و آگاهی از چالش‌ها و فرصت‌های موجود، می‌توانید به‌طور موثرتری در این اکوسیستم پویا مشارکت کنید و از مزایای موجود در آن نهایت بهره را ببرید.

سوالات متداول

تفاوت توکن و کوین چیست؟

کوین‌ها ارزهای دیجیتالی هستند که بلاکچین مستقل خود را دارند. به عنوان مثال، بیت‌کوین و اتریوم هر دو کوین هستند و روی بلاک‌چین اختصاصی خود فعالیت می‌کنند. اما توکن‌ها (مثل ارزهای زیر مجموعه اتریوم) روی بلاکچین‌های موجود ایجاد می‌شوند و بلاکچین مستقل ندارند. توکن‌های ERC-20 که در این مقاله بررسی کردیم روی بلاکچین اتریوم ایجاد می‌شوند.

آیا همه توکن‌های ERC-20 معتبر هستند؟

در پاسخ به این سوال با صراحت باید بگوییم که خیر، همه توکن‌های ERC-20 معتبر نیستند. برخی از توکن‌ها ممکن است برای کلاهبرداری یا پروژه‌های بی‌ارزش ایجاد شوند. قبل از سرمایه‌گذاری در هر توکن ERC-20، باید پروژه را به دقت بررسی کنید، تیم توسعه‌دهنده را کامل شناسایی کنید و از اعتبار قرارداد هوشمند آن مطمئن شوید.

بهترین کیف پول برای نگهداری توکن‌های ERC-20 کدام است؟

استاندارد ERC-20 شهرت بسیار بالایی در دنیای کریپتو دارد و تقریباً تمام کیف پول‌های ارز دیجیتال از آن پشتیبانی می‌کنند. از بهترین ولت‌های کریپتویی برای این توکن‌ها می‌توان به تراست ولت، متامسک و سیف پل اشاره کرد.

آیا می‌توان توکن‌های ERC-20 را استخراج کرد؟

خیر، توکن‌های ERC-20 از طریق استخراج تولید نمی‌شوند. این توکن‌ها از طریق قراردادهای هوشمند ایجاد می‌شوند و توزیع آنها توسط خالق توکن انجام می‌گیرد. برای مثال، توکن‌های ERC-20 معمولاً در عرضه اولیه (ICO) یا از طریق ایردراپ ارز دیجیتال توزیع می‌شوند.

آیا پروژه‌های لایه 2 اتریوم امن هستند؟

پروژه‌های لایه ۲ اتریوم مثل آربیتروم و آپتیمیزم برای بهبود مقیاس‌پذیری و کاهش هزینه‌های تراکنش طراحی شده‌اند. این پروژه‌ها معمولاً از امنیت بالایی برخوردارند، اما امنیت آنها به شدت به کد قراردادهای هوشمند و تیم توسعه‌دهنده بستگی دارد. قبل از استفاده، باید پروژه را به دقت بررسی و قراردادهای هوشمند آن‌ها را چک کنید.

نوشته های مشابه

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
همچنین ببینید
بستن

اخبار

تحلیل ها

آخرین مطالب

داغ ترین ایردراپ ها